دانشگاههای آلمان

دانشگاههای آلمان : طبق قانون اساسی آلمان، تحصیل در این کشور هم برای شهروندان آلمانی و هم برای افراد خارجی که اقامت تحصیل آلمان را دارند، در کلیه مقاطع مدارس و دانشگاهی بصورت رایگان می باشد.البته تحصیل در دانشگاههای انگلیسی زبان این کشور دارای هزینه می باشد. این هزینه بسته به نوع دانشگاه و رشته تحصیلی بین 1500 تا 8000 یورو برای هر ترم است. همچنین شرایط ورود به دانشگاههای آلمانی زبان برای گروههای مختلف متقاضیان و بسته به سطح تحصیلات آنها متفاوت می باشد. اصل مهم در دانشگاه‌های آلمان، اصل یکپارچگی آموزش و پژوهش است. دانشگاه نه تنها مکانی برای آموزش بلکه همزمان مکانی است برای پژوهش محسوب می شود. دولت و یا نهادهای گوناگون، در چهارچوب قراردادهای خاصی، تسهیلات مالی برای امور آموزشی و پژوهشی در اختیار دانشگاه‌ها قرار می‌دهند. علاوه بر این، مراکز آموزش عالی علمی می‌توانند برای انجام پروژه‌های پژوهشی ویژه (SFB) از جامعه‌ی تحقیقاتی آلمان (DFG) درخواست کمک مالی کنند. برای پیشبرد  پروژه‌های پژوهشی ویژه (SFB) معمولاً دوره‌های ۱۲ ساله در نظر گرفته می‌شود.

( 2 – 1 ) ایالت زاکسن :

مرکز ایالت : درسدن

جمعیت : 4.200.000 نفر

اطلاعات عمومی : جاذبیت‌‌های فرهنگی در زاکسن، گوناگون و متعدد است. پایتخت این ایالت، درسدن، با شمار زیادی از بناهای دوره‌ی باروک در بخش قدیمی شهر، نمایشگاه‌ بی‌نظیری از گونه‌گونی زیبایی‌های معماری است. ایالت زاکسن (Sachsen) بیش از هزار سال پیشینه‌ی تاریخی دارد. این سابقه‌ی کهن از هنگام دوک‌نشینی در دوره‌ی فئودالی آغاز می‌شود و تا زمان پادشاهی شاه "آگوست نیرومند" (König August der Starke) در آغاز قرن هجدهم میلادی ادامه می‌یابد. شکوفایی اقتصادی و فرهنگی ایالت زاکسن در این دوران،‌ بی‌‌مانند بوده است.

اقتصاد : تغییر ساختار اقتصادی در زاکسن با شتابی تحسین‌برانگیز صورت گرفت. در عرض چند سال، پس از وحدت دو آلمان، دوباره فعالیت اقتصادی در رشته‌های خدمات، پیشه‌وری و صنعت آغاز شد و رشد کرد. در بخش صنعت، ساخت ماشین و خودرو محور فعالیت قرار گرفت. فن‌آوری‌های مدرن و آینده ساز مثل تکنیک‌های تولید انرژی با استفاده از منابع طبیعی، بیوتکنولوژی و میکرو الکترونیک، بخش مهمی از سرمایه‌گزاری‌ها را به خود جذب کردند. از سال ۲۰۰۰، رشد اقتصادی در زاکسن، حدود ۸ /۱۳ درصد بوده است. از این ‌نظر، زاکسن در میان ایالت‌های آلمان، پس از بایرن، در مقام دوم قرار دارد.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت زاکسن :

( 2 – 2 ) ایالت زارلند :

مرکز ایالت : زاربروکن

جمعیت : 1.400.00 نفر

اطلاعات کلی : ایالت زارلند نسبت به ایالت‌های دیگر آلمان، ایالتی جوان است. پدیده‌ی سیاسی‌ای به نام "خطه‌ی زار"، اولین بار در سال ۱۹۲۰، در پی "قرارداد صلح ورسای" به‌وجود آمد که زیر سرپرستی "جامعه‌ی ملل" (سلف "سازمان ملل") قرار گرفت. "جامعه‌ی ملل" تشکلیلاتی بین‌المللی بود که در ۱۰ ژانویه‌ی سال ۱۹۲۰، بلافاصله پس از جنگ جهانی اول، کار خود را آغاز کرد. مرکز این تشکیلات در ژنو (سوئیس) بود و تا ۱۸ آوریل سال ۱۹۴۶، هنگامی که منحل شد، عهده‌دار وظیفه‌ی حفظ صلح در منطقه بود، وظیفه‌ای که انجام آن میسر نشد. معادن ذغال‌سنگ، دودکش‌های پر دود، هوای کثیف آلوده به گرد خاکستر، چشم‌انداز برخی از مناطق این ایالت را تا پایان سال‌های دهه‌ی هفتاد، رقم می‌زدند. در این زمان کمتر کسی جرأت می‌کرد، در بخش‌های صنعتی این ایالت ـ در حدود نوی‌کیرشن (Neunkirchen) یا فولکلینگن (Völklingen) ـ روی بند رخت در باغچه‌اش لباس پهن کند، چون دوده همه‌جا را سیاه می‌کرد. در سال‌های رونق اقتصادی، حدود ۵۰ هزار کارگر معدن در زارلند کار می‌کردند. در حال حاضر این تعداد به ۴۰۰۰ نفر کاهش یافته است. از ۱۲ معدن اصلی این منطقه، تنها یک معدن به نام انزدورف (Ensdorf) باقی مانده است. این معدن هم پس از زلزله‌ای که در اثر استخراج ذغال‌سنگ در فوریه‌ی سال ۲۰۰۸ رخ داد، در حال حاضر تعطیل است.

مرکز مهم پژوهش و اطلاعات : بناهای وابسته به معادن نوی‌کیرشن و فولکلینگن، به مراکزی برای برپایی نمایشگاه و مراسم فرهنگی تبدیل شده‌اند. در پایان دهه‌ی هشتاد، این ایالت از نظر اقتصادی سمت و سوی جدیدی برگزید. مؤسسات پژوهشی بزرگی چون ماکس ـ پلانک و فراوین‌هوفر (Max-Planck- und Fraunhofer)، پیوسته شعبه‌های جدیدی در این ایالت تأسیس می‌‌کنند، به‌ویژه در بخش‌‌های انفورماتیک، نرم‌افزار و هوش مصنوعی.‌

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت زارلند:

( 2 – 3 ) ایالت هامبورگ :

مرکز ایالت : هامبورگ

جمعیت : 1.700.000 نفر

اطلاعات کلی : هامبورگ، از نظر مساحت، دومین ایالت کوچک آلمان است؛ اولین آن برمن نام دارد. هامبورگ شهری است که در عین حال یکی از شانزده ایالت آلمان فدرال است. این ایالت-شهر در شمال آلمان و در کنار رود البه قرار دارد. هامبورگ دومین شهر بزرگ آلمان و مرکز اقتصادی و فرهنگی شمال کشور است.در هامبورگ حدود ۷ / ۱ میلیون نفر از ۱۸۰ ملیت زندگی می‌کنند. خارجی‌تباران از کشورهای ترکیه، لهستان، صربستان و افغانستان برخاسته‌اند.مجلس ایالت هامبورگ بورگرشافت (Bürgerschaft) خوانده می‌شود که به معنای انجمن شهروندان است. نمایندگان این مجلس، رئیس دولت را انتخاب می‌کنند که در هامبورگ "شهردار اول" عنوان دارد. هامبورگ، دروازه‌ی جهان هم خوانده می‌شود. بندر این شهر‌، از نظر مساحت و بزرگی، سومین بندر اروپاست. حدود ۱۵۰ هزار نفر در این بندر مشغول به کارند. در بخشی از این بندر که به "سیتی" معروف است، مجموعه بناهایی مدرن برای سکونت، کسب و کار و مراکز فرهنگی ساخته شده است. "آلسترشتروم" در مرکز شهر، به یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های مصنوعی گسترش یافته و هنوز نام "آلستر" را بر خود دارد. "آلستر" یکی از مراکز مهم تفریحی هامبورگ به‌شمار می‌رود. از آن گذشته بیش از ۲۵۰۰ پل، دو سوی کانال‌های بیشماری را که از "شهر قدیم" عبور می‌کنند، به یکدیگر مربوط می‌سازند.

"شهر تئاترهای موزیکال" و رسانه‌‌ها : برنامه‌های فرهنگی در هامبورگ بسیار متنوع و فراوان است. این شهر به "شهر تئاترهای موزیکال آلمان" هم شهرت دارد. در هامبورگ، بیش از ۲۰ مرکز نمایشی وجود دارد. تماشاخانه‌ی "اون‌زورگ"، (Ohnsorg-Theater) یکی از مشهورترین تئاترهای آلمان است که در سال ۱۹۰۲ تأسیس شده است. در این خانه‌ی نمایش‌، نمایشنامه‌هایی به لهجه‌های محلی به اجرا در می‌آیند. اولین "خانه‌ی اپرا"‌ی آلمان، در سال ۱۶۷۸ در این شهر تأسیس شد. هامبورگ هم‌چنین از موزه‌ها، گالری‌ها و نمایشگاه‌های بسیاری برخوردار است.هامبورگ یکی از بزرگترین شهرهای رسانه‌ای آلمان است. چاپخانه و تحریریه‌ی هفته‌نامه‌ی سیاسی "اشپیگل" و نیز هفته‌نامه‌ی معتبر "دی تسایت" در این شهر قرار دارند. حدود ۱۳۰ هزار نفر در این شهر در بخش رسانه‌ها مشغول به کارند.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت هامبورگ:

( 2 – 4 ) ایالت برلین :

مرکز ایالت : برلین

جمعیت : 3.400.000 نفر

اطلاعات کلی : برلین به عنوان یکی از مراکز فرهنگی جهان در زمان‌های مختلف نقش مهمی بازی کرده است: در قرن ۱۸، به عنوان پایتخت پروس، قلب روشنگری بود. در "دهه‌ی طلایی سال‌های بیست"، در این شهر بزرگ جشن‌‌های بی‌شماری برپا شد. امروز نیز برلین، یکی از شهرهای مهم اروپاست که هنوز نگاه‌ها را به خود جلب می‌کند. در حال حاضر برلین، پایتخت آلمان، مرکز دولت و مجلس فدرال این کشور است، هر چند که هنوز برخی از وزارت‌خانه‌ها، شعبه‌هایی نیز در شهر بن، پایتخت پیشین آلمان دارند. بخشی از شهر که بناهای دولتی در آن واقع‌اند، مثل "رایشستاگ" (Reichstag) که مجلس فدرال آلمان در آن قرار دارد، دروازه‌ی "براندنبورگ" (Brandenburger Tor)، یا میدان‌هایی چون "بازار ژاندارمری" (Gendarmenmarkt)، از جمله دیدنی‌های شهر برلین است که تاریخ معاصر آلمان در آن‌ها نوشته می‌شود. در میدان پتسدام (Potsdamer Platz) که در زمان جنگ سرد به آن "نوار مرگ" می‌گفتند، چندی است که ساختمان‌‌های بسیار مدرن و بلند و دیدنی بنا شده‌اند. میدان الکساندر (Alexanderplatz)، که در دوره‌ی حکومت "آلمان دموکراتیک" میدان مرکز مرکزی برلین شرقی بود، در سال‌های گذشته تغییرات اساسی کرده است. هم‌چنین در برخی از محله‌های برلین، به ویژه در بخش شرقی آن، رد پای تاریخ را می‌توان یافت.

برنامه های فرهنگی مضاعف : با این‌حال شهر برلین، چیزی بیشتر از رویدادهای تاریخی برای عرضه دارد؛ برای نمونه برنامه‌های فرهنگی و هنری. بناهای باعظمت و پر‌ابهت "جزیره‌‌ی موزه"، دوران پروس را در یادها زنده می‌کند. این بناها هنر یگانه‌ی معمارهای بزرگی چون کارل فریدریش شینکل (Schinkel Karl Friedrich) و کارل گوتهارد لانگ‌هانز (Carl Gotthard Langhans) را به نمایش می‌گذارند. "موزه‌ی بوده" (Bode-Museum)، برای نمونه، در این "جزیره‌" با شکوه تمام می‌درخشد. برنامه‌های سه "خانه‌ی اپرا"، تئاترهای بی‌شمار و تعداد زیادی موزه، به هر نوع سلیقه‌ای پاسخ می‌گویند. افزون بر این، جشنواره‌ی بین‌المللی "برلیناله" هر سال در ماه فوریه، ستاره‌های بزرگ و کوچک سینما را به این شهر جلب می‌کند.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت برلین:

( 2 – 5 ) ایالت براندنبورگ:

مرکز ایالت : پتسدام   

جمعیت : 2.500.000 نفر

اطلاعات کلی : ایالت براندنبورگ (Brandenburg) در شمال شرقی آلمان قرار دارد و مثل کمربندی که به "کمربند چربی‌ خوک" (SpeckgürtelSpeckgürtelSpeckgürtel) معروف است، پایتخت این کشور،‌ برلین، را در بر می‌گیرد. ایالت براندنبورگ، ۲۹ هزار و ۴۷۷ کیلومتر مربع مساحت دارد و از این نظر بزرگ‌‌ترین ایالت آلمان محسوب می‌شود. تراکم جمعیت در براندنبورگ زیاد نیست. پایتخت این ایالت، شهر پتسدام (Potsdam) در زمان دولت پروس‌ هم مرکز این خطه بود. قصرهای بی‌شمار و پارک‌های بی‌نظیر، از شکوه و جلال این دوره خبر می‌دهند. ­شهر پتسدام به خاطر داشتن امکانات زیر بنایی، معماری زیبا و نزدیکی به پایتخت، از سطح زندگی بالایی برخوردار است.

صنعت و تکنولوژی : صنایع فلز‌سازی، شیمی و فن‌‌آوری هوایی به‌طور سنتی، مهم‌ترین منابع اقتصادی در این منطقه بوده است. شاخه‌های فن‌آوری مدرن تولید انرژی و بیوتکنیک نیز در چند دهه‌ی اخیر اهمیت ویژه‌ای یافته است. در براندنبورگ بیش از ۲۵۰ موسسه‌ی پژوهشی، از جمله انستیتوهای مهم تحقیقی ماکس پلانک (Max-Planck) و فراونهوفر (Fraunhofer) مشغول به کارند. نام براندنبورگ، از نام منطقه‌ی "برنابورگ در کنار رود هاول" (Brennaburg an der Havel) گرفته شده است. شاه هاینریش اول (König Heinrich I) این خطه را در سال ۹۲۹ میلادی، پس از پیروزی در جنگی با اسلاو‌ها به خاک خود افزود . تا قرن ۱۴ میلادی، برنابورگ، یکی از بزرگترین دوک‌نشین‌های آلمان بود. در قرن ۱۹ و ۲۰ براندنبورگ و برلین، به مرکز سیاسی دولت پروس‌ و آلمان تبدیل شدند. در سال ۱۹۴۷ سرانجام، نیروهای متفقین، دولت پروس را منحل کردند و براندنبورگ به عنوان جزئی از خاک آلمان شرقی، زیر حکومت "جمهوری دموکراتیک آلمان" قرار گرفت. تازه پس از وحدت دو آلمان بود که براندنبورگ، در سوم اکتبر سال ۱۹۹۰، یعنی در روز وحدت دو آلمان، به عنوان یک ایالت نوبنیاد تأسیس شد.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت براندنبورگ:

( 2 –  6) ایالت مکنبورگ – فورپومرن :

مرکیز ایالت : شوربن

جمعیت : 1.700.000 نفر    

اطلاعات کلی : مکلنبورگ ـ فورپومرن (Mecklenburg-Vorpommern ) یکی از پنج ایالت شرقی آلمان است. حدود ۷ / ۱ میلیون نفر در این سرزمین جلگه‌ای زندگی می‌کنند. ایالت‌های شلزویگ ـ هولشتاین (Schleswig-Holstein) و نیدرزاکسن (Niedersachsen) در غرب آن و ایالت براندنبورگ (Brandenburg) در جنوب آن قرار دارند. روستوک (Rostock)، شورین (Schwerin)، نوی‌براندنبورگ (Neubrandenburg) و ویسمار (Wismar) از جمله شهرهای بزرگ این ایالت هستند. روستوک مرکز دریایی ساحل شرقی مکلنبورگ است. واژه‌ی مکلنبورگ از کلمه‌ی"mikil" مشتق می‌شود که به معنای "بزرگ" است، "بورگ"، "قلعه" معنا می‌دهد. واژه‌ی "میشیلینبرگ "Michilinborg، معنایی جز "قلعه‌ی بزرگ" ندارد. "میشیلینبرگ" در قرن یازدهم، اقامت‌گاه دوک‌نشینی نزدیک بخش جنوبی ویسمار بود. این واژه، بعدها به مکلنبورگ تبدیل شد. در صده‌های پیش، شمار زیادی دوک و زمین‌دار در مکلنبورگ زندگی می‌کردند. از بناهای عظیم و پر ابهت اقامت‌گاه‌های آنان تا به‌‌امروز به‌خوبی نگهداری شده است. در حال حاضر قلعه‌ها، قصرها و اقامت‌گاه‌های این زمین‌‌داران بزرگ به هتل یا موزه تبدیل شده‌اند. بازدید از آن‌ها برای عموم آزاد است.در مکلنبورگ زبان "آلمانی سفلی" صحبت می‌شود یا بهتر بگوئیم زبان "شمالی‌های مکلنبورگی". به‌ویژه در روستاها و بین کسانی که سنی ازشان گذشته است، این گویش رواج بسیار دارد.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت مکلنبورگ – فورپومرن :

( 2 –  7) ایالت شلسویگ - هولشتاین :

مرکز ایالت : کیل

جمعیت : 2.800.000 نفر

اطلاعات کلی :ایالت شلسویگ ـ هولشتاین (Schleswig-Holstein) شمالی‌ترین استان آلمان است. مرکز آن شهر کیل (Kiel) است. این ایالت از سال ۱۷۰۱ تا ۱۹۴۶، بخشی از "پروس" بود. پیوند شلسویگ ـ هولشتاین با دانمارک و خاندان سلطنتی آن، پیوندی تاریخی و عمیق است که ۴۰۰ سال سنت دارد. هنوز هم بیش از ۵۰ هزار دانمارکی در شمال این ایالت زندگی می‌کنند. شلسویگ هولشتاین، حدود ۸ /۲ میلیون نفر جمعیت دارد که به‌طور عمده در بخش خدمات مشغول به کارند.صنعت گردشگری، یکی از مهم‌ترین منابع درآمد این ایالت است. "پارک ملی" شلسویگ هولشتاین که حدود ۴۵۰۰ کیلو مترمربع طول دارد و در ساحل غربی آن واقع است، هر ساله گردشگران و طبیعت‌دوستان بسیاری را از سراسر جهان به خود جلب می‌کند. در این پارک حدود ۶۰ نوع پرنده‌‌ی نادر لانه دارند. هنگام مهاجرت پرندگان در فصل‌های بهار و پائیز، حدود یک و نیم میلیون پرنده، از گیاهان این پارک تغذیه می‌کنند. از این‌رو برای حفظ و نگهداری آن اقدامات مراقبتی ویژه‌ای پیاده می‌شود. شلسویگ هولشتاین، یکی از مراکز مهم فرهنگی در آلمان نیز به شمار می‌رود. در لوبک می‌توان از خانه‌ی "خانواده‌ی بودن‌بروک‌ها‌" دیدن کرد. سرگذشت این خانواده را که از اجداد خانواده‌ی "مان" بودند، توماس مان، نویسنده‌ی مشهور آلمانی، در رمان اجتماعی "بودن‌بروک‌ها‌ ـ زوال یک خانواده" جاودانی کرده است. این اثر، اولین رمان اجتماعی مهم به زبان آلمانی محسوب می‌شود. آثار و برخی از وسایل زندگی توماس و هاینریش مان در خانه‌ی "خانواده‌ی بودن‌بروک‌ها‌" به نمایش گذاشته شده‌اند. در ایالت شلسویگ هولشتاین، هم‌چنین جشنواره‌های مهم فیلم و موزیک برگزار می‌شود که علاقمندان خود را از سراسر آلمان به این ایالت جلب می‌کند.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت شلسویگ - هولشتاین :

( 2 –  8) ایالت برمن :

مرکز ایالت : برمن

جمعیت : 660.000  نفر

اطلاعات کلی : برمن، این کوچک‌ترین ایالت آلمان، تنها ۶۶۰ هزار نفر جمعیت دارد. به این ایالت، "شهر هانزه‌‌ی آزاد" هم می‌گویند. چون زمانی یکی از اعضای "اتحادیه‌ی شهری هانزه" (Hansestädte) بود. "هانزه" به زبان آلمانی کهن به معنای دسته و گروه است. شهرهایی که بازرگانانشان در اواسط قرن ۱۲ تا ۱۷ میلادی در آلمان گردهم آمدند تا امنیت حمل و نقل کالا و نیز منافع خود را در داخل و خارج تأمین کنند، این اتحادیه‌ را تشکیل داده بودند. بازرگانان شهر "برمن آزاد"، از آن‌جا که عضو این اتحادیه‌ بودند، به مال و مکنت فراوانی دست‌ یافتند. صفت "آزاد" در این رابطه، به استقلال مدیریت و رتق و فتق امور ایالت و شهر، جدا از وابستگی سیاسی آن به مرکز، برمی‌گردد. سمبل این "آزادی"، مجسمه‌ی سنگی ۱۰ متری‌ای موسوم به "رولاند" است که هنوز هم در "میدان بازار" این شهر پا برجاست. این مجسمه‌، مثل همه‌ی مجسمه‌های رولاند در شهرهای دیگر، سربازی را با شمشیر کشیده در دست نشان می‌دهد که در قرون وسطی سمبل حقوق شهروندی چون آزادی، استقلال، قانونمندی و حقوقی از این قبیل بود.

بندر به مثابه موتور اقتصادی : بیش از یک‌چهارم شاغلان ایالت برمن در بندر برمن‌ کار می‌کنند. مدت‌هاست که بخش اقتصاد سنتی، مثل ساخت کشتی و فولاد در این ایالت اهمیت خود را از دست داده است. در حال حاضر بخش خودرو‌سازی در اقتصاد ایالت برمن، نقش قابل‌توجهی بازی می‌‌کند. به ویژه که دومین شعبه‌ی مهم شرکت دایملر در اروپا، در برمن واقع است. این شهر از نظر فرآورده‌های مختلف قهوه نیز حائز اهمیت است. برمن‌هافن، یکی از مهم‌ترین شهرهای تولید مواد غذایی منجمد شده است.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت برمن :

( 2 –  9) ایالت زاکسن – انهالت :

مرکز ایالت : ماگدبورگ

جمعیت : 2.440.000  نفر

اطلاعات کلی : تصویری که در ذهن بسیاری از آلمانی‌ها از ایالت زاکسن ـ انهالت (Sachsen-Anhalt) نقش گرفته، تصویر یک ردیف کارخانه‌‌ی شیمیایی تعطیل شده است. این تصویر غیرواقعی نیست. پس از وحدت آلمان در سال ۱۹۸۹، کارخانه‌های شیمیایی که در زمان حکومت آلمان دموکراتیک (DDR) در این ایالت از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار بودند، تعطیل شدند.ایالت زاکسن ـ انهالت در میانه‌ی آلمان قرار دارد. پیشینه‌ی این ایالت به شکل کنونی به سال ۱۹۴۷ برمی‌گردد که در سال ۱۹۵۲ در چارچوب "اصلاحات اداری" زمان دولت آلمان شرقی تغییر کرد. از آن زمان تا هنگام وحدت دو آلمان، زاکسن ـ انهالت، جزیی از منطقه‌های هاله (Halle) و ماگدبورگ، (Magdeburg)) محسوب می‌شد. این ایالت به عنوان یکی از ۵ ایالت جدید آلمان، از سال ۱۹۹۰ موجودیت دارد.شهرهای لوینا (Leuna)، اشکوپاو (Schkopau) و بیترفلد (Bitterfeld) در این ایالت در زمان دولت آلمان شرقی به عنوان "سه‌گوش شیمیایی" معروف بودند. در این زمان، ۱۲۰ هزار کارگر و کارمند در کارخانه‌های شیمیایی این منطقه کار می‌کردند. پس از فروریختن دیوار، این کارخانه‌ها به‌دلیل "عدم سودآوری"، تعطیل شدند. ایالت زاکسن ـ انهالت هنوز هم درگیر زیان‌های اقتصادی ناشی از بسته‌شدن این کارخانه‌ها ست نرخ بیکاری در این ایالت با ۱۶ درصد، دوبرابر میانگین این نرخ در سایر ایالت‌هاست. با این‌حال امر تغییر ساختار اقتصادی در آن نیز هم‌چنان پیش‌می‌رود: صنعت شیمی، ماشین‌سازی‌ و کارخانه‌های تولید مواد غذایی و هم‌چنین بخش خدمات و نیز فن‌‌آوری‌های جدید، مثل استفاده از انرژی باد و خورشید در حال تأسیس یا گسترش‌اند. سهم سرمایه‌گزاران خارجی در این رشته‌ها در زاکسن ـ انهالت چشم‌گیر است.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت زاکسن – انهالت :

( 2 –  10) ایالت نیدرزاکسن :

مرکز ایالت : هانوفر

جمعیت : 8.000.000  نفر

اطلاعات کلی : نیدرزاکسن از نظر بزرگی مساحت، پس از بایرن، دومین ایالت آلمان است. این ایالت از یک سو به دریای شمال و از سوی دیگر به کو‌ه‌های هارتز (Harz)، محدود می‌شود. نیدرزاکسن بین دو رود امز (Ems) و البه (Elbe) واقع است .به نیدرزاکسن سرزمین اسب‌ها هم می‌گویند. روی پرچم این ایالت، اسبی اصیل در حال پرش، نقش گرفته است. کشاورزی در نیدرزاکسن، نسبت به ایالت‌های دیگر، از اهمیت بسیاری برخوردار است. این ایالت در تولید سیب‌زمینی، مقام اول را داراست و در پرورش خوک، مرغ کبابی و بوقلمون نیز بازار فروش آلمان را در دست دارد. از سوی دیگر، زندگی اقتصادی این ایالت با صنعت خودرو‌‌سازی فولکس‌واگن گره خورده است. دفتر اصلی شرکت خودروسازی فولکس‌واگن در شهر ولفزبورگ (Wolfsburg) قرار دارد. مثلی در این خطه معروف است که می‌گوید: «وقتی فولکس‌واگن سرفه می‌کند، معلوم است که نیدرزاکسن سرما خورده است » تا کنون در نیدرزاکسن، ۵۰ میلیون فولکس‌واگن ساخته شده است. از هر چهار شاغل در بخش صنعت این ایالت، شغل یک نفر به ساخت خودرو و لوازم مربوط به آن وابسته است. زندگی دانشگاهی در نیدرزاکسن، زنده و متنوع است. دانشگاه‌های شهرهای برانشوایگ (Braunschweig) و گوتینگن (Göttingen)، به‌ویژه، به دانشگاه‌هایی پیش‌رو در زمینه‌ی پژوهش معروفند. از آن‌گذشته، در مرکز این ایالت، هانوفر، هر ساله نمایشگاه‌های بین‌المللی، از جمله نمایشگاه بین‌المللی رایانه (CeBIT) برپا می‌شود.ایالت نیدرزاکسن هم‌چنین از نظر فرهنگی بسیار غنی است. در شهر هیلدزهایم (Hildesheim)، کلیساهای زیبا و قدیمی‌ای وجود دارند که به عنوان "میراث فرهنگی جهان" در فهرست یونسکو به ثبت رسیده‌‌اند.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت نیدرزاکسن :

( 2 –  11) ایالت تورینگن :

مرکز ایالت : ارفورت

جمعیت : 2.300.000  نفر

اطلاعات کلی : ایالت تورینگن ( Thüringen) در قلب آلمان قرار دارد. شمار ساکنان آن از دو میلیون نفر تجاوز نمی‌کند. از این‌رو تراکم جمعیت در آن چندان زیاد نیست.این ایالت هم از نظر فرهنگی و هم از لحاظ تاریخی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. مرکز شهر پایتخت این ایالت، شهر ارفورت (Erfurt) که در قرون وسطی بنا شده، هر سال ۱۰۰ هزار گردشگر را از گوشه و کنار جهان به خود جلب می‌کند. یکی از مهم‌ترین دیدنی‌های این شهر‌، پل کرمر (Krämerbrücke) است که ۱۲۰ متر طول دارد. بر روی این پل، ۳۲ بنا‌ به سبک معماری قدیمی که دیرک‌های اسکلت چوبی ساختمان از بیرون پیداست، ساخته شده است. پل کرمر، در نوع خود، یکی از طولانی‌ترین پل‌های اروپاست. به‌جز چهار واحد، سایر بناهای این مجموعه در مالکیت شهر ارفورت قرار دارد. در حال حاضر در این واحدها، اشیا و اجناس عتیقه و هنری عرضه می‌شوند. دو کلیسای "دم ارفورت"، (Erfurter Dom) و کلیسای "زِوِری" (St. Severikirche) که به سبک گوتیک و در کنار هم ساخته‌شده‌اند، سمبل این شهر را به نمایش می‌گذارند. شهر تاریخی وایمار (Weimar)، تنها ۲۵ کیلومتر از شهر ارفورت فاصله دارد.

وایمار زادگاه دو شاعر معروف آلمان، یوهان وولفگانگ فن گوته (Johann Wolfgang von Goethe) و فریدریش شیلر (Friedrich Schiller) است. بزرگان هنر و ادب بسیار دیگری هم در این شهر زندگی کرده اند. خانه‌های لوکاس کراناخ (Lucas Cranach)، نقاش معروف آلمانی دوره‌ی رنسانس و فرانتس لیست (Franz Liszt)، موسیقی‌دان برجسته‌ی رومانتیک نیز در این شهر قرار دارند. در کتاب‌خانه‌ی بی‌نظیر دوشس آنا آملیا (Anna Amalia) که گنجینه‌ی عظیمی از کتاب‌های ادبی ـ فرهنگی قرن نهم تا به امروز را در خود جای داده است، نسخه‌‌های خطی و مدارک منحصر به‌فردی از این شخصیت‌های کلاسیک نگهداری می‌شوند. تورینگن، جدا از شهرهای بزرگ خود، بهشتی برای کوه‌پیمایان نیز است. رنشتایگ (Rennsteig) در جنگل تورینگر یکی از طولانی‌ترین راه‌های کوهنوردی در آلمان است.

سوسیس سرخ‌کرده‌ی تورینگری، یکی از لذیذترین غذاهای این منطقه است. شهرت این نوع سوسیس‌ها همان‌اندازه است که معروفیت گوته و شیلر، با این تفاوت که پیشینه‌ی این سوسیس‌‌ها بیش‌تر از این شاعران است: نام سوسیس سرخ‌کرده‌ی تورینگری حتی در یکی از صورت‌حساب‌هایی که در سال ۱۴۰۴ صادر شده، آمده است.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت تورینگن:

( 2 –  12) ایالت نوردراین - وستفالن :

مرکز ایالت : دوسلدورف

جمعیت :18.000.000 نفر

اطلاعات کلی : یکی از قوی‌ترین احزاب سیاسی در این منطقه، حزب سوسیال دموکرات آلمان است که سال‌ها با شعار غرورآفرین "ما در نوردراین ـ وستفالن" در این ایالت با قدرت حکومت کرده است. این شعار و احساس همبستگی نهفته در آن، زمانی پا گرفت که "معجزه‌ی اقتصادی" پس از جنگ جهانی دوم در آلمان در حال وقوع بود. کارگران معادن ذغال سنگ و فولاد این منطقه در به‌ثمر رساندن این معجزه، سهم بسزایی داشتند. امروزه از این معادن و کارخانه‌ها تنها چند نمونه برای بازدید گردشگران برجای مانده است. سال‌هاست که تمرکز نیروی اقتصادی از شهرهای منطقه‌‌ی رور به شهرهای کنار راین یعنی کلن، بن و دوسلدورف منتقل شده است. شهرهای بزرگ منطقه‌ی رور، هم‌چنان از پی‌آمدهای دگرگونی ساختار اقتصادی در جامعه‌ی آلمان رنج می‌برند. نرخ بیکاری در این شهرها به نسبت شهرهای سایر ایالت‌های آلمان بیشتر است و برخی از شهرداری‌های بخش شمالی منطقه‌ی رور، برای انجام وظایف خود هم‌چنان به کمک‌های همه‌جانبه‌ی دولتی نیاز دارند. ایالت نوردراین ـ وستفالن با این حال یکی از ایالت‌های ‌"وزین" آلمان به‌شمار می‌رود. از نظر سیاسی، حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد نمایندگان مجلس در برلین، صرف‌نظر از تعلق حزبی آن‌‌ها، در ایالت نوردراین ـ وستفالن برگزیده شده اند. هنوز هم حدود یک چهارم از دفاتر اصلی بزرگ‌ترین شرکت‌های آلمانی که شمار آن‌ها حدوداً به ۱۰۰واحد می‌رسد، بین شهرهای بیله‌فلد و باد‌گودزبرگ دایرند. از نظر فرهنگی نیز این ایالت، پا به پای برلین پیش می‌رود، هر چند که نهادهای فرهنگی آن، بر خلاف برلین، در یک شهر متمرکز نیستند: در هیچ یک از ایالت‌های آلمان، این تعداد تماشاخانه، خانه‌ی اپرا، سینما و کارگاه‌های نمایش وجود ندارد که در این ایالت فعالیت می‌کنند. علاوه بر این‌ها، ایالت نوردراین ـ وستفالن یکی از پر جمعیت‌ترین ایالت‌های آلمان است.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت نوردراین – وستفالن :

( 2 –  13) ایالت هسن :

مرکز ایالت : ویسبادن 

جمعیت : 6.100.000  نفر

اطلاعات کلی : ایالت هسن (Hessen)، در مرکز آلمان قرار دارد. مناطق جنوبی این ایالت در حوزه‌ی دو رود راین ـ ماین، پیرامون شهر فرانکفورت، یکی از پرجمعیت‌ترین و از نظر اقتصادی، نیرومند‌ترین خطه‌های آلمان به‌شمار می‌رود. فرانکفورت که در کنار رود ماین قرار دارد، با داشتن جمعیتی بالغ بر ۶۵۰ هزار نفر از بزرگ‌ترین شهرهای ایالت هسن است. فرودگاه راین ـ ماین فرانکفورت که یکی از مهم‌ترین شاهراه‌های هوایی بین‌المللی است، در آستانه‌‌ی دروازه‌ی این شهر بنا شده است. در فرودگاه راین ـ ماین فرانکفورت، بیش از ۷۰ هزار نفر کار می‌کنند. شرکت هواپیمایی لوفت‌هانزا با حدود ۳۵ هزار کارگر و کارمند، یکی از بزرگ‌ترین کارفرمایان ایالت هسن است. افزون بر این، این ایالت به‌خاطر داشتن صنایع شیمی و داروسازی، ماشین و خودروسازی، محل جذب هزاران نیروی کار در منطقه‌ی راین ـ ماین است. فرانکفورت به‌خاطر دایر بودن دفترهای اصلی بانک‌های بزرگ آلمان در آن، و به‌خاطر تشابه‌اش با مرکز مالی مهم نیویورک، "مانهاتان" (Manhattan)، به این نام نیز خوانده می‌شود. دفاتر اصلی مراکز کنسرن‌هایی چون بانک‌ آلمان، بانک درسدن و بانک تجارت آلمان و شعبه‌های بسیاری از مراکز اقتصادی جهان، در این شهر دایرند. یکی از مشهورترین شخصیت‌های آلمانی‌ای که در ایالت هسن به‌دنیا آمده، شاعر بزرگ آلمان، یوهان وولفگانگ فن گوته (Johann Wolfgang von Goethe) است. گوته در سال ۱۷۴۹ در فرانکفورت به دنیا آمده است. دو برادر نویسنده، یاکوب و ویلهلم گریم (Jacob und Wilhelm Grimm) در سال‌های ۱۷۸۵ و ۱۷۸۶ در هاناو (Hanau) زاده شدند. این دو نویسنده، به‌ویژه به‌خاطر گردآوری افسانه‌های آلمانی شهرت دارند.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت هسن :

( 2 –  14) ایالت رایلند – فالز :

مرکز ایالت : ماینز      

جمعیت : 4.04.000   نفر           

اطلاعات کلی : این ایالت در غرب آلمان، بین دو رود موزل، (Mosel) و راین، (Rhein) قرار دارد و به دلیل برخورداری از مناطق کوهستانی نسبتاً مرتفع مثل آیفل (Eifel)، هونزروک (Hunsrück) و جنگل‌های فالز (Pfälzer Wald) یکی از ایالت‌هایی است که کشاورزی و کشت انگور در آن رایج است. از این رو ایالت راینلند ـ فالز، به سرزمین "تاک و شلغم" نیز مشهور است. به‌ویژه منطقه‌ی "راین هسن"، (Rheinhessen) با تاکستان‌های بی‌شمارش، یکی از گسترده‌ترین مناطقی است که تولیدکنندگان شراب آلمان در آن متمرکند. عمر سنت پرورش انگور در "راین هسن"، به ۳۰۰ سال می‌رسد. صاحبان این تاکستان‌ها هر ساله جوایز مهم و متعددی به‌خاطر تولید انواع و اقسام شراب‌های خوش طعم و بو دریافت می‌کنند. پایتخت ایالت راینلند ـ فالز، ماینز، Mainz)) نام دارد. یوهانس گوتنبرگ (Johannes Gutenberg) حدود ۵۰۰ سال پیش، دستگاه چاپ را در این شهر اختراع کرد. کلیسای معروف شهر اشپایر (Speyer) یکی از زیبا‌ترین و باشکوه‌ترین بناهای کلیسایی در آلمان است. آرامگاه‌‌های بیش از هشت پادشاه و ملکه‌ی آلمانی‌ در صحن این کلیسا قرار دارند. هرچند ایالت راینلند ـ فالز از نظر ساختاری، سرزمینی کشاورزی است، با این ‌حال یکی از مراکز مهم صنایع شیمی و داروسازی آلمان نیز به شمار می‌رود. شرکت‌های معروف "ب‌.آ.اس.اف" (BASF) در شهر لودویگزهافن (Ludwigshafen) یا شرکت بوهرینگر (Boehringer) در اینگلهایم (Ingelheim) از جمله‌ی تولید‌کنندگان مواد شیمیایی و دارویی این منطقه هستند. شرکت "ب‌.آ.اس.اف" در سال ۲۰۰۷، فروشی بالغ بر ۵۷ میلیارد یورو در سراسر جهان داشته‌است. شرکت بوهرینگر یکی از شرکت‌های داروسازی آلمانی است که ‌هنوز به‌طور "فامیلی" اداره می‌شود.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت راینلند - فالز :

( 2 –  15) ایالت بادن - وورنمبرگ :

مرکز ایالت : اشتوتگارت

جمعیت :10.700.000  نفر

اطلاعات کلی :بادن‌ــ وورتمبرگ (Baden-Württemberg)، تنها ایالت آلمان است که ساکنان آن در یک همه‌پرسی، رای به تشکیل آن به شکل کنونی‌اش دادند: این همه‌پرسی در ۱۶ دسامبر سال ۱۹۵۱ صورت گرفت. در این روز، شهروندان سه استان بادن‌ـ وورتمبرگ، وورتمبرگ ـ هوهنتسولرن (Württemberg-Hohenzollern) و بادن (Baden) تصمیم گرفتند، در چارچوب تقسیمات کشوری بادن‌ــ وورتمبرگ قرار بگیرند. تاریخ رسمی تأسیس این ایالت، روز ۱۵ آوریل سال ۱۹۵۲است.یکی از منابع اقتصادی مهم در این ایالت، که در زمینه‌ی پژوهش و تحقیق نیز سرمایه‌گزاری‌های کلان می‌کند، صنعت خودرو‌سازی است: دفترهای اصلی شرکت‌های مهم و موفق دایملر، پورشه و بوش در این ایالت دایرند. رمز اصلی موفقیت این ایالت، ولی، در وجود شمار زیادی شرکت‌های کوچک و متوسط است که خارج از شهرهای بزرگ، رفاهی نسبی برای ساکنان این مناطق فراهم ‌آورده‌اند. مردم بادن‌ــ وورتمبرگ به کوشایی و هدفمند بودن شهرت دارند. بادن‌ــ وورتمبرگ، پس از تأسیس در عرض چند سال به یکی از ایالت‌های پیش‌رفته‌ی آلمان بدل شد. درآمد متوسط شاغلان در این ایالت، به‌طور نسبی بالاتر از سایر ایالت‌ها است و نرخ بیکاری، در فوریه‌ی سال ۲۰۰۸، با ۵ /۴ درصد، پائین‌ترین نرخ بیکاری در آلمان بود.این ایالت، به ویژه در رشته‌های فن‌آوری‌های صنعتی و توسعه و تحقیق، یکی از مبتکرترین مناطق اروپاست: میزان هزینه‌هایی که در بادن‌ــ وورتمبرگ صرف پژوهش و تحقیق می‌شود، بالاتر از میزان آن در کل اروپاست.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت بادن - وورنمبرگ :

( 2 –  16) ایالت باواریا :

مرکز ایالت : مونیخ

جمعیت :12.500.000  نفر       

اطلاعات کلی : هر چند در ایالت بایرن، مثل همه‌ی استان‌های آلمان، خیابان‌های بی‌قواره و ساختمان‌های بتونی بی‌شمار در حاشیه‌ی شهرها وجود دارد، ولی هیچ از یک ایالت‌های آلمان از چنین طبیعت بکر و سرشاری برخوردار نیست: دورنمای کوه‌های آلپ با یکی از قله‌های رفیع آن، تسوگ‌اشپیتسه‌ (Zugspitze) که در آلمان بلندترین قله است، به چهره‌ی این ایالت، زیبایی ویژه‌ای می‌بخشد.‌ صخره‌های سخت خطه‌ی "سوئیس فرانک" (Fränkische Schweiz) که منطقه‌ای در فرانکن (Franken) است، به زیبایی سحرآمیز این دورنما صد چندان می‌افزاید. فرانکن، منطقه‌ای در جنوب آلمان است که به‌طور عمده شامل شمال ایالت بایرن‌، بخش شمال شرقی ایالت بادن‌ـ‌ وورتمبرگ (Baden-Württemberg) و جنوب ایالت تورینگن (Südthüringen) می‌شود. سبزه‌زارهای پیرامون رودهای دونا وماین و برکه‌های و دریاچه‌های بایرن علیا (Oberbayern) مثل شیم (Chiemsee)، تگرن (Tegernsee)، کونیگ (König)، آمر (Ammer) و اشتارنبرگر (Starnberger) به چشم‌انداز رویاگونه‌ی این خطه، جلوه‌ای خاص می‌بخشند در ایالت بایرن، همواره حزب محافظه‌کار سوسیال مسیحی، (CSU) که نشان آن رنگ سیاه است، در انتخابات پیروز می‌شود. پس از پایان جنگ جهانی دوم، از سال ۱۹۴۵تا به امروز تنها یک نخست‌وزیر در بایرن برگزیده شد که به حزب سوسیال مسیحی تعلق نداشت و نامزد حزب سوسیال دموکرات (SPD) بود: ویلهلم هوگنر (Wilhelm Hoegner). ولی از سال ۱۹۵۴ تا کنون حزب سوسیال دموکرات در این ایالت نتوانسته است، آرای قابل توجهی کسب کند. از این‌رو گفته می‌شود که در بایرن در واقع ارکان حکومت سلطنتی، هم‌چنان برقرار است. با این که بساط آخرین شاه بایرن در سال ۱۹۱۸ برچیده شده است.

توضیحات کلی درباره دانشگاههای ایالت باواریا :